Monotonia, schemat i nijakość – przechodząc ostatnio po znanym salonie meblowym nasunęły mi się właśnie takie myśli. Później wracamy do takiego szaroburego domu, opartego na projekcie z znanego czasopisma, któremu brakuje duszy. Często wystarczy jeden element, który przykuje naszą uwagę. Idąc tym tropem, pomyślałam o patchworku. Idea patchworku ma podwójne dno, nie dość, że zyskujemy unikatowy mebel, dodatkowo nie są marnowane mniejsze kawałki tkanin, chociaż kosztuje to więcej pracy. Czy warto? Oczywiście!

Patchwork – to zszywanie małych kawałków różnych materiałów, składających się zazwyczaj z tego samego kształtu, np. trójkąty lub kwadraty. Połączone ze sobą tworzą nowy wzór. W dawnych czasach metoda ta była wykorzystywana wśród biedniejszej części społeczeństwa, ponieważ nic nie mogło się zmarnować. Najpierw pomysł wyszedł od naszywania łat na dziury i rozdarcia m.in. pościeli czy ubrań. W drugiej kolejności zaczęto naszywać i wzmacniać w ten sposób przetarte materiały. Obecnie celowo wykorzystuje się ten zabieg, łącząc różnego rodzaju kawałki tkanin z ozdobnymi ściegami, aplikacjami, koralikami, brokatami, guzikami i innymi dekoracjami.

Od razu nie musimy decydować się na sofę, chociaż może to być odważny krok, ratujący nasze wnętrze. Czasami wystarczą interesujące poduszki czy fotel, które w ciekawy sposób dookreślą salon. Patchwork umożliwił stworzenie niejednej unikatowej odsłony zwizualizowanej aranżacji.